మధుశాలలో, లోకం చెరశాలలో
అడుగుతారు మతిలేని ఈ జనాలు
నువ్వంటే నాకెందుకు అంత ఇష్టం అని, నువ్వంటే ఎందుకు పడి చస్తానని
చందమామని చూడని వాళ్ళకూ
గులాబీ పూవుని తాకని వాళ్ళకూ
రాత్రిని వీచే చల్లని గాలిని కౌగలించుకొనని వాళ్ళకూ
నీ వదనాన్ని ఎలా చూపించేది
ఎలా చెప్పేది వాళ్లకు
నువ్వే అమృతం, నువ్వే విషం అని
నిన్నుని మించిన భ్రమా మత్తైన కలా మరొకటి లేదనీ
అంతకు మించి నాకు మరేమీ వద్దనీ
ఫరీదా, ఇంతకు మించి
ఏమైనా చెప్పడం నిషిద్ధం
ఎందుకంటే
నిన్ను చూసాకనే కదా
తెలిసింది నాకు
నివ్వెరపోయేటట్టు
ఆ భగవంతుడు
ఈ ప్రపంచాన్ని ఎందుకు, ఎలా సృష్టించాడోనని!
నిషిద్ ప్రేమాన్విత కవిత తటిల్లత..
ReplyDelete