మరొకసారి నేను తాగి ఉన్నాను, మరొకసారి నేను రాయిగా మారి ఉన్నాను,
మరొకసారి నేను దేవతగానూ రాక్షసుడిగానూ
స్వాప్నికుడిగానూ, స్వప్నించబడేవాడిగానూ,నేసేవాడిగానూ నేయబడేదానిగానూ
ఆదిమ శబ్దంతోతో ఒక పురాతన గీతాన్ని ఆలపించే
ఒక పురాతన శిల్పంగానూ మారి ఉన్నాను.
మరొకసారి,ఈ రోజు వర్షిస్తుందని నాకు తెలుసు,
మరొకసారి ఈ రాత్రి పగటి తడితో మెత్తనయ్యి మెరుస్తుందనీ తెలుసు.
మరొకసారి ఈ రాత్రి నెమ్మదిగా, అనామకమైన సమ్మోహిత స్వరంతో
నన్ను పూర్తిగా తుడిపివేసి ఇంటికి తీసుకు వెడుతుందనీ తెలుసు.
ఇక నన్ను ఒక ఆదిమ స్వరంతో ఒక పురాతన శిల్పంలో
కలగన్న ఆ ముఖరహిత స్వరం, నేను పదాలు లేక, పదాలను వీడలేక
పదాలను పోల్చుకోలేక పదాలలో సుడులు తిరుగుతూ
వీధులలో రాలిపడి ధూళిలో కనుమరుగై పోవడాన్ని చూస్తుందనీ తెలుసు.
విధి. మునుపే ఎన్నుకోబడిన అవకాశాల మధ్య ఎన్నుకోవడం ఎలా?
మరెప్పుడో కోల్పోయి తిరిగి ఎప్పటికీ కనుగోలేని ఈ అస్థిత్వపు పవిత్ర పాత్రని
నీకు, నీలి రక్తపుబొట్టు వంటి, పదునైన ఖడ్గం వంటి నీ కదలికలికి
బహుమతిగా ఇస్తున్నాను. అందుకని,నీకై నేను
మరొకసారి నేను తాగి ఉన్నాను, మరొకసారి నేను రాయిగా మారి ఉన్నాను
మరొకసారి నేను మధువుగానూ మధుసేవకుడిగానూ
స్వాప్నికుడిగానూ, స్వప్నించబడేవాడిగానూ, శాపంగానూ శాపగ్రస్తుడిగానూ
ఆదిమ శబ్దపు ప్రతిధ్వనిని తనలో నింపుకున్న
ఒక పురాతన శిధిలంగానూ మారి ఉన్నాను
Poem is gud.
ReplyDeleteBlog white background is too gud...I personally feel that white background suites a lot for your poems...
I like your poems...