05 September 2010

ఇదే. ఇదే.

ఎక్కడ ఉండగలను నేను? ఎక్కడ ఉండగలను నేను?
ఒక రహస్య పక్షి నా మెడను తాకగా
నేను దాని రెక్కల కిందుగా కదులాడే గాలిని
అనువదించుకునేందుకు ప్రయత్నిస్తున్నాను.
నేను మరణిస్తూ ఈ చీకటి అస్తిత్వంలో
నిరంతరంగా స్వప్నిస్తున్నాను.
నేను మునిగిపోతూ ఈ నా ఆత్మలో
పూర్తిగా స్వప్నిస్తున్నాను.
చెట్లతో నిండిన ఒక గదిని కలగంటున్నాను.
చెట్లతో, నీడలతో, ఒక వర్షపు చినుకు మనం మరో
జీవితంలో మరచివచ్చిన మరో స్త్రీ స్పర్శగా మారే
ఒక గదిని, మదిని కలగంటున్నాను. ఆ నీడల కిందే
నేను తాకేందుకూ, ఆఘ్రానించెందుకూ
మరణించేoదుకూ తపించే మరో లోకం దాగి ఉంది.
ఇదే జీవితం ఇక, ఇదే మరణం ఇక.
ఈ విశ్వాన్ని మొత్తం సంధ్యాకాంతిలో కదులాడే
ఒక రావిఆకులో పొదివి పుచ్చుకోగలడం,
ఈ ప్రేమ పట్ల ఈ మృత్యువు పట్ల ఎరుకతో ఉండగలగడం
ఇక ఇదే జీవితం, ఇదే మరణం.
ఇదే. ఇదే.

No comments:

Post a Comment