కలబంద

కుండీలో ఓ కలబంద మొక్క: దేనికీ చలించదు అది -
***
మసి అంటిన ఆకాశం. ఎండు గాలి. సాయంత్రం -
ఎదురుచూస్తోంది నీ తల్లి, వొంగిపోయి
అక్కడ, పాపం మరి ఎవరికోసమో -

ఆకులు రాలిన కొమ్మలు: వొణికే తన చేతులు -
ఊరికే ఆరే పెదాలని తడుపుకుంటూ, కళ్ళు
చికిలించి గేటు వద్ద అట్లా, నీ తల్లి -

ఇంటిపై వడలిన మొక్కలు: చామంతీ, దవనం -
(తన కళ్ళు) ఇక ఒక మల్లెతీగేమో, పూర్తిగా
వాలి సోలిపోతే, మోకాళ్ళ నొప్పులతో

మెట్లెక్కలేకా, వాటికి నీళ్ళు పోయలేకా, వాటిని
అట్లా చూడలేకా, హృదయం ఒక ఆరిన
దీపమైతే, ఆ పొగలో ఇక ఊపిరాడక

సుడులు తిరిగి, అలసిపోయి: నీ చిట్టి తల్లి -
***
కుండీలో ఓ కలబంద మొక్క: చలించదు దేనికీ అది -

చివరికి, ఎదురుచూసీ ఎదురుచూసీ కుంగిపోయి
పాపై ఏడ్చే ఒక అశృవుకి కూడా!