ఎలా

మాట్లాడవు నువ్వు. పరధ్యానంగా నీ కళ్ళు: రాత్రి సముద్రంలో
దారి తప్పిన ఓడల్లాగా -
***
అలల లేని చీకటి. తీరం లేని గాలి -
మరి మెల్లిగా ఊగే లతలకీ, తలలు వంచుకున్న పూలకీ
ఒరిగిన గూళ్ళకీ, నీ చుట్టూ గిరికీలు
కొట్టే పురుగుకీ, నీ నిశ్శబ్ధం, నీ మంచుతనం అర్థం కావు -

ఇక పిల్లలే నీ ముందు, వెలిగించని
దీపాలై, హృదయంలో మిణుకు మిణుకుమనే బెంగతో
అట్లా, నీ ముఖంలోకి చూస్తో, ఒక
సందిగ్ధంతో, కొట్టుకుపోయిన కాగితం పడవల్ని కంటో -
***
మాట్లాడవు నువ్వు. పరధ్యానంగా నీ కళ్ళు: రాత్రి సముద్రంలో
తేలియాడే పడవల్లాగా, ఎవరో రాసి
మరచిపోయిన ప్రేమలేఖల్లాగా -

మరి, ఇక
***
నీ హృదయపేటికను తెరచి, నీ స్వప్న వాచకాల, రహస్య పూల
భాషను వినడం, చదవడం - ఎలా?