ఇళ్ళంతా ఖాళీ

.ఇళ్ళంతా ఖాళీ.

మెడపై కాడి పెట్టినట్టు, భుజాలు కుంగిపోయి, ఇలా ఇక్కడ -

పర్వతాల వంటి కాంతి ఈ కిటికీలోంచి కనిపిస్తా ఉంటే
అప్పుడప్పుడూ నిన్ను స్మరించుకునే గాలి-
నిర్మించుకున్న గృహాలన్నీ నిశ్శబ్ధమయ్యి
ఎటువంటి ఆశా లేకుండా,చతికిలబడి అలా

ఎదురు చూస్తున్నట్టు - వెళ్ళిపోయింది లోపలనుంచి ఏదో-
నా లోపల నుంచి ఇల్లో, ఇంటి లోపల నుంచి
నేనో.మరి ఎవరో అని అడిగితే చెప్పడం కష్టమే-

కానీ, వెళ్ళిపోయిన వాళ్ళు వెళ్ళిపోయిన తరువాత
ఊరకనే తచ్చాట్లాడతాయి మధ్యాహ్నం పూట
ఈ పిచ్చుకలు,ఒకప్పటి నీ చేతి మెతుకులకై

పూలు రాలి తండ్లాటలాడే లతల కింద,ఊగే
నీడలలో, వ్యాపించే ధూళిలో, ద్రిమ్మరి వలే
కకావికలమై ఎగిరే ఒక ఒంటరి సీతాకోకచిలుకలో-

- కష్టమే మరి ఇక. అరచేతిని అందుకునే అరచేయి
లేక ఇక్కడ - తలను వాల్చుకోగలిగే భుజం
లేక ఇక్కడ - మాటని పలికే మరో పెదవియై
శ్వాసయై -నువ్వు-లేక-ఇక్కడ-ఉఫ్ఫ్ ...

.ఇళ్ళంతా ఖాళీ.