చిన్న చీకటి

చిన్న చీకటి ఇక్కడ

ఎదురుగా రెండు అరచేతులని ఉంచుకుని, ఆ మట్టి దారులలోంచి  
వెళ్ళిపోయిన వాళ్ళని చూసుకుంటూ
చీకటిలో వెలుగుతున్న ఒక మనిషి

ఇక్కడ

తెరచి ఉంచిన కిటికీలు, ఎవరూ లేని బాల్కనీలు, నిశ్శబ్ధం నిండిన పాత్రలూ
వ్యాపించే గోడలూ, అజగరాల వలే
చుట్టుకునే నీడలూ, పంజరాలూ

ఇక్కడ

నీ కనులంత లోతైన చీకటి ఇక్కడ. నీ చేతివేళ్ళ
భాష వంటి చీకటి ఇక్కడ. నీ
బాహువులంత దీర్ఘమైన చీకటి

ఇక్కడ

నీ శరీరమంత పొడుగ్గా సాగి, నా చుట్టూతా
నీ శిరోజాల సువాసనతో తిరుగాడే
ఒక చీకటి ఇక్కడ:నీవు లేని ఒక నల్లని
ఒంటరితనం ఇక్కడ, అనామక భయం 
ఇక్కడ

తెరచి ఉంచిన ఖాళీతనంలోకి, ఒక మహాశూన్యమై పరచుకున్న
అరచేతుల అగాధుల్లోకి దూకి
ఆ చీకట్లలో తగలబడిపోతున్న
ఒక చిన్న మనిషి,శాపగ్రస్తుడూ  

ఇక్కడ

ఒక చిన్న చీకటి ఇక్కడ
ఒక చిన్న చితి   ఇక్కడ
ఒక చిన్న నొప్పి ఇక్కడ
వ్రాయలేని ఒక చిన్న కవితై ఆగిపోయిన కాలం ఇక్కడ - మరి

రాత్రిలో రాత్రిని త్రవ్వుకుంటూ
మిగిలిపోయిన ఆ మనిషితో 
నేనేం చేయను? నేనేం మాట్లాడనూ?