కనుమరుగౌతున్నది
కనరానిది, పూలు చిమ్మిన
దారిలో ఎదురౌతున్నది
శిలల నీడలు చేతులు చాచే
రాత్రిలో, ఎన్నటికీ రానిది
తవ్వుకుపోతున్నది, మదినీ
తననీ: తనువునీ.
మూడు దినాలు
మూడు శాపాలు
చాలిక ఈ జననానికి
చాలిక ఈ అంతానికి.
పడగ విప్పిన లోహలిపికి
స్వరాన్ని ఇచ్చిన
రుధిర వెన్నెల దేహధారిని
ఏమని పిలుద్దాం?
No comments:
Post a Comment