చెట్లు, కరడు కట్టిన చెట్లు
అవే నీ స్నేహితులు
నీడలు, నిను వీడని
నిను తాకని నీడలు
అవే నీ అతిధులు
చినుకు చట్రాలలోకి
ప్రవేశించినప్పుడు
నింగికెగిసిన మబ్బులూ
నల్లటి నదులూ
అర్థమవుతాయ్
శిధిలాలలోకీ, శిశిరాలలోకీ
కూలబడినప్పుడు
వొదిలివేసిన బాహువుల
నిర్మలమైన
చీకటి కారాగారాలు
విశిధమౌతాయ్
అనుకుంటావ్ కదా
అప్పుడు
చితాభస్మమేరా
జీవితమంతా, కరాళస్వప్న
లిఖితమేరా
కవిత్వమంతా=
రాలిపోయే రావిఆకులను
చుట్టుకునే సమాధుల శాంతి
ఒకప్పుడు తిరిగిన
స్మశానాల కాంతీ కావాలిరా
నీకు ఇప్పుడు
ఒక కాటికాపరి
సాహచర్యంతో =
అందుకని వెళ్ళు
చెట్లు. రోదించేవాళ్లపైకి
దయగా వొంగి
గుసగుసలాడే
కరుడుగట్టిన ఆ
మెత్తటి చెట్లు
అవే నీ భాంధవ్యాలు
వెళ్ళు. అవి వీచి వ్యాపించే
శాపకాలాల
సమ్మోహిత నేత్రాలలోకి
త్రికాలాలలోకీ
సప్తలోకాలలోకీ=
demonic and dark. జీవితమంతా, కరాళస్వప్న
ReplyDeleteలిఖితమేరా, చితాభస్మమేరా. maree intha pessimism aa?
NACHHINDI
ReplyDelete