పచ్చని చెట్టువి నువ్వు
మంచు కురిసే
వెన్నెల రాత్రివి నువ్వు
పెదవిపై మిగిలిన
రక్తపు చినుకువి నువ్వు
పాత్రలో వడలిన
శ్వేత గులాబీవి నువ్వు
కన్నుని తాకిన
తెమ్మర తారకవి నువ్వు
కంటిని చీల్చిన
కన్నీటి కాంతివి నువ్వు
వొదిలి వేయబడ్డ
ఖాళీ గూటివి నువ్వు
పిల్లలు ఉండీ పిల్లలు రాని
ఎదురుచూసే
ఎదురుచూపువి నువ్వు
బెదురు చూపువి నువ్వు
ఎవరూ తాకని తల్లివి నీవు
ఎవరూ పాదం మోపని
తెల్లని కలవి నువ్వు
పూలని తాకని వర్షం నువ్వు
వర్షాన్ని తాకని
బాలికవి నువ్వు
స్థన్యం లేని స్థలం లేని
శిశువువి నీవు
నీడ లేని నీడలలో కదిలే
నీడవి నీవు
నదివి నీవు నగరానివి నీవు
సారంగి లేని
అగమ్య ప్రయాణం నీవు
నిరంతర కలవి నీవు
నిర్మల కలవరం నీవు
కలల అలలు విసిరివేసిన
గర్భానివి నీవు.
విశ్వ శూన్యానివి నీవు
యవ్వనం నీవు
వృద్ధాప్యం నీవు
మృత్యుపాదాల రహస్య
పయనం నీవు
బరువుగా కదిలే బాల్యం నీవు
కదలలేని రోగిగా మారిన
ఆవువి నీవు
ఎవరో వెలిగించి వొదిలివేసిన
దీపం నీవు
కొనశ్వాసతో కొనసాగుతున్న
వొణికే సన్నటి జ్వాలవి నీవు
ఆదిమ అంతాలలో బిందువువి
నీవు. బిందువులో కరిగే
మృత్యుసింధువువి నీవు
తొలి వెలుగు నీవు
చివరి చీకటి నీవు
ధరిత్రిపై మిగిలిన చివరి
చెట్టువి నీవు. మంచు కురిసే
చివరి రాత్రివి నీవు
పెదవిపై విరిసిన చివరి
చిరునవ్వువి నీవు
పిల్లలు ఉండీ పిల్లలు రాని
ఎవరూ తాకని
ఎవరూ సోకని
ముదుసలి తల్లివి నీవు
నింపాది మరణం నీవు=
chaalaa bagundi.
ReplyDelete