ఒంటరితనంలో ఒక్కడు
మోకాళ్ళు చుట్టూ చేతులు చుట్టుకుని
చీకట్లో, చినుకుల్ని వింటూ
ఒంటరితనంలో ఒక్కడు
ఒంటరితనంలో ఒక్కడు
చెక్కబల్లపై ఒక ప్రమిదెను వెలిగించుకుని
చిరు చీకట్లో, చిరు చిరు
వలయపు కాంతిలో, చెట్టులా మారి
గూళ్ళు వొదిలిన పక్షులను
కళ్ళలో నింపుకుని మౌనంగా
ఒంటరితనంలో ఒక్కడు
ఒంటరితనంలో ఒక్కడు
చీకట్లో, వలయపు వెలుతురులో
చినుకుల అందియలలో
ఒక మధుపాత్రతో
దీపపు కాంతిలో వెలిగే
ఒక మహిమాన్విత స్త్రీ వదనపు
నలుపు చారికను తదేకంగా
పరిశీలిస్తూ
ఒంటరితనంలో ఒక్కడు
ఒంటరితనంలో ఒక్కడు
అక్కడే, తన చుట్టూతా తన లోపల
వలయాలుగా తిరుగాడుతూ
మారుతున్న గాలినీ, జారుతున్న
వర్షాన్నీ, చేజారిన క్షణాలనీ
అరచేతుల్లో నింపుకుని
కనులు మూసుకుని తలనిండా
మది నిండా ఒంపుకుంటూ
ఒంటరితనంలో ఒక్కడు
ఒంతరితనంతో ఒక్కడు
ఒంటరితనంలో ఒక్కడు
పిల్లలలో తప్ప, ఏమీ తెలియక
కుంటుకుంటూ తిరుగాడే
వీధి కుక్కలలో తప్ప
ఒక ప్రసన్నమైన సూర్యకాంతిలో
అలా దిగులుగా మెరిసిపోయే
నీడల కదలికలో తప్ప
ఇతరులలో తనని కనుగొనని
ఇతరులలలో తనని
ఇక ఏమాత్రం కనుగోనలేని
ఒంటరితనంలో ఒక్కడు
ఒంటరితనంలో
తను లేని తనంలో, ఒంటరిలో
అంతిమ పద దర్శనానికీ
ఆదిమ మంత్ర దర్పణంలో
మృత్యు శ్లోకాలను అల్లుకుంటూ
ఒంటరితనంలో, ఆ
ఒంటరితనంలో ఒక్కడు
ఒకే ఒక్కడు=
No comments:
Post a Comment