26 January 2016

నీ అంత...

తినడానికి కూర్చున్నారు ఇద్దరూ, చెక్క బల్ల ముందు:
వలయపు వెలుతురులో పాత్రలు -

బయట చీకటిలో,వెళ్ళిపోయిన వాళ్ళ గుర్తుల్లాగా అశృవుల్లాగా చుక్కలు: "చుక్కలు మాట్లాడగలవా?"అడుగుతుంది తను చిన్నగా - బయట శీతాకాలాపు గాలి.వొణికే లతలు.మసక వెలుతురులో అటూ ఇటూ ఊగే నీడలు: మట్టి చెమ్మగిల్లిన వాసన.గూట్లో ఇరుకుగా తిరిగే రెక్కల సవ్వడి.రాత్రి చెమ్మకి పూలు వొంగి,నేల తడిగా మారి, తన కనుల్లాంటి ఆకులు ఆ చీకట్లో చుక్కల కేసి చూస్తో - *** "చుక్కలు మాట్లాడతాయా?"అడుగుతుంది మళ్ళా తను, చిన్నగా మారే దీపపు కాంతిలో - "ఎవరికి తెలుసు, వినే వాళ్లుంటే, ఈ దేశాన్ని ఒక వస్త్రంగా మార్చి కుట్టు పని చేసే ఆ తల్లి చేతుల్లో పెట్టి ఉండి ఉంటే, పిలవగలిగి ఉండి ఉంటే..." అని చెబుదామని ఆగిపోతాడు అతను - *** ఇక బయట,రాత్రంతా చీకట్లో తడుస్తూ,ఏవేవో చెబుతూ వాళ్ళ చేతికందేంత దూరంలో ఉండీ
వాళ్ళు తాకలేకపోయిన నక్షత్రాలు -

No comments:

Post a Comment