16 November 2013

renege/r

1
కూర్చుని ఉన్నాడు అతను - చీకట్లో -

పదునైన శీతాకాలపు అంచులను తాకిన పూవులు
ఇక రగలలేక, చెమ్మతో
చిట్లి, రాలిపోయే వేళల్లో-
2
ఎదురుగా రాత్రి -
తన నిలువెత్తు
చిగురాకు శరీరం, అతను తాకలేని పుప్పొడిగా మారి
చేజారే క్షణాల్లో.
3
ఇక
అతని చుట్టూతా
ప్రమిదెలు వెలిగించిన తన అరచేతులలోంచి వ్యాపించే
మట్టీ, మంటా

పెనవేసుకున్న
గాలీ, వాసనా-
ఒక కుబుసం.
4

తరువాత
కిటికీ రెక్కలు తెరచి ఉన్నా
వెళ్ళిపోలేక

నిప్పు కౌగిలికీ, మృత్యు చుంబనానికీ దగ్గరై
కొట్టుకులాడే
ఒక పురుగు -
5
ఇక
రాత్రంతా అతని ముంగిట రాలే నక్షత్రాలు.

మెరిసే
వాటి లేతెరుపు కాంతీ-
అది ఇప్పటిది కాదని అతనికి ఖచ్చితంగా తెలుసు -
కానీ

తన
ముఖాన్ని మరవడం ఎలా?
6
డెజావూ
డెజావూ
డెజావూ
7
ఇక
అందుకే

ఉరికంబమైన వెన్నెల వలయంలో
తలను వాల్చి
నిదురోతున్న
8
ఒక మనిషీ

ఒక
మృగమూ
ఒక పంచ వన్నెల సీతాకోకచిలుకా, నవరంధ్రాల
నీస్మృతి వేణు
గానమూనూ-
9
ఇక
రేపు
ఏమవుతుందో, ఎవరికి తెలుసు?

No comments:

Post a Comment