17 November 2013

కృతజ్ఞతలు

అప్పుడో మాట వస్తుంది నీ వద్ద నుంచి.   

తెల్లటి పావురం అది. రెక్కలు విదుల్చుకుంటూ 
నా ముందు వాలితే
కొంత తెరపి నాకు-
పూవై విచ్చుకుని 

రాత్రి పరిమళం వలే వ్యాపిస్తే కొంత శాంతి నాకు. 

అరచేతుల్లోకి ముఖాన్ని తీసుకున్నట్టు, శ్వాసతో  
కనురెప్పలని తాకినట్టు 
గుండెల్లోకి హత్తుకుని
ముద్దు పెట్టుకున్నట్టూ

రెక్కల కింద వెచ్చగా దాచుకున్నట్టూ, జోలపాట 
పాడుతూ బుజ్జగించినట్టూ
పచ్చని కలల లోకాలలోకి
తోడ్కొని పోయినట్టూ - నీ 

వద్ద నుంచి వచ్చే వాన వాసన వంటి ఒక మాట. 

ఇంక బెంగ లేదు. ఇంక భయం లేదు. నవ్వుతూ 
నీ చిటికెన వేలు పట్టుకుని 
రేపటిలోకి నడుస్తాను నేను. 

No comments:

Post a Comment