నీ నిదుర నయనాలలోకి

పదాలు లేని ఇష్టం ఇక్కడ
అప్పుడు
నువ్వు నెమ్మదిగా కళ్ళు మూసుకుని నిదురలోకి జారుకుంటున్నప్పుడు

మలుపులు లేని శ్వాస ఇక్కడ
అప్పుడు
నువ్వు నెమ్మదిగా కలలు లేని నదిలో నావై మృదువుగా సాగిపోతున్నప్పుడు

రెప్పలు లేని కాలం ఇక్కడ
అప్పుడు
నువ్వు ఒక తీరం చేరి, పూలల్లో చేరి, రాత్రిలో, నక్షత్రాల సువాసనలలో

నీ లోపల నువ్వు
ఉద్యానవనంలో
ఒక తెల్లని సీతాకోకచిలుకవై ఎగురుతూ ఉన్నప్పుడు- వాలుతున్నప్పుడు

తల తిప్పి ఒత్తిగిల్లి, నా చేతిని లాక్కుని నీ మెడలో దాచుకుని
నీ నిదురలోనే ఎందుకో
చిన్నగా నవ్వినప్పుడు-

అప్పుడు

నీ శిరోజాలు వీచిన గాలికి, ఇక్కడంతా పురాజన్మల పరిమళం
ఒక మార్మిక ధూపం
ఎవరూ విప్పి చెప్పలేని, ఒక జీవన మృత్యు రహస్యం -  ఇక

అప్పుడు

నీ చుట్టూ ఒక దుప్పటి కప్పి
నా రెండు చేతుల మధ్యా
నిన్ను భద్రంగా, అపురూపంగా, లోపలికి దాచుకుంటుంటానా

స్వప్న ఛాయలతో
బరువెక్కిన నీ కనురెప్పలని ఎత్తి నా వైపు అలా చూస్తావా, ఇక మరి
అంతిమంగా నేనేమో

ఒక కృతజ్ఞతతో
ఏమీ చెప్పలేని
చేయలేని, ఒక
నిస్సహాయతతో

నీ అరచేతులని అందుకుని, నా గుండెలకు అదుముకుని
ముద్దు పెట్టుకుంటాను-

ఎలా?.........ఇలా.