15 August 2011

నీకు చెప్పలేని ఒక దిగులు వాచకం

నువ్వే కదా ఇలా అడిగింది

శ్వేతశిల్ప పదాలని వినిపించమని?
ప్రశ్నార్ధకం, ప్రశ్న అర్ధం ఏమిటని
ఎలా అని?

పచ్చిక బయళ్ళలో వీచే
పొంగి పొరలిపోయే గాలి కావాలి నీకు
నీటి స్వప్నాలలో, స్వప్న సంకేతాలలో రాలే
శిధిలాలూ శిఖరాలూ కావాలి నీకు
అద్దంలో వికసించిన ఎరుపు నేత్రంలో
జారిపోయే ఆకాశం కావాలి నీకు
ముఖాన్ని తిరగరాసే అరచేతులూ
చెవి చివురుని తాకే
హిమవనపు అగ్నిపెదాలు కావాలి నీకు


ఎదురుచూడలేవు, ఎదురు చూడకుండా
ఉండలేవు. కదలలేవు
కరిగే కొవ్వొత్తిని నిలుపలేవు. చీకటినీ
రాత్రి రాతిలో దాగిన తడినీ తాగకుండా
ఉండలేవు: పారిపోనూ లేవు
నిన్ను నువ్వు రక్షించుకోనూ లేవు:
ఇలా చూడు

నీకోసం వేచి వేచి, ఏడ్చి ఏడ్చి
సొమ్మసిల్లిన పిల్లవాడు

వానలో ఇల్లు లేని దారులలో దారుణాలలో
రాలిపోయే దిగులు పూవైనాడు


నీ చేతులతో, కరుణ నిండిన నింగి కళ్ళతో
అతడికొక రొట్టేముక్కను అందించు

బ్రతకాలి కదా అందరూ
నిరంతరం మరణిస్తూనే
ఉన్నా, ఉంటున్నా, ఉండబోతున్నా=


No comments:

Post a Comment