ఒక తండ్రి*

కన్నా నేను నిన్ను కోప్పడ్డాను

నాన్నా అని బ్రతిమలుతున్నప్పుడూ విరుచుకు పడ్డాను. నాదైన యంత్ర లోకంలో
బ్రతుకు జాతరలో కొట్టుకులాడుకుంటుంటాను కానీ
నేను ఎప్పుడైనా నీ బాల్యం అలలపై వెన్నెలనై, వెన్నెల పడవనై ప్రయాణించానా?
నిన్ను ఎప్పుడైనా ప్రేమగా దగ్గరికి తీసుకున్నానా?
పాచి పట్టిన లియో బొమ్మలు కొనిపెట్టాను కానీ నా బాహువులుయ్యాలలో
ఎపుడైనా జోకోట్టానా? పిచ్చుకలా నువ్ ఎగురుకుంటో వచ్చి
నా వక్షవృక్షంలో వాలి కువకువలు వినిపించాలనుకుంటావు కానీ నేనా నా కొమ్మల్ని
నరుక్కుంటూ వచ్చానే కానీ ఎప్పుడైనా గూటినయ్యానా?

కన్నా నువ్వు తిన్నా తినకపోయినా ఇంతన్నం పడేస్తే చాలనుకున్నా కానీ
నీ పిడికెడు లబ్ డబ్ శబ్దాల్ని అనువదించుకోలేకపోయాను
నా చిట్టి కన్నా నేనప్పుడు నిన్ను కోప్పడినప్పుడు రూళ్ళ కర్ర మెరుపుతో నీపై
విరుచుకుపడినప్పుడు నాలోని రాహిత్యాన్ని
ఎంత జుగుప్సాకరంగా వాంతి చేసుకున్నాను. మరి నేనిపుడు ప్యూపాలోంచి
ఎగురుకుంటో వచ్చి రంగు రంగుల రెక్కలతో నిన్ను
పలుకరిద్దామనుకుంటే కన్నా నా నాన్నా నువ్వు శవమైపోయావు.
__________________________________________
* పాత వాచకం