ఎవరు* 2

అతడి చేయి సాగలేదు
అతడి నాలిక వెళ్ళగలిగినంత దూరం

ముఖం లేని మాటలతో ముద్రితమై
పునర్ ముద్రణ అవుతుంది
అతడి పదం

అతడికి ఎప్పుడూ ఇలా కావాలని లేదు

పచ్చికలో నగ్నంగా మూర్చిల్లి
వానలో గెంతే కప్పలనే
గుర్తులలో నానే కళ్ళనే

ఎదురెదురుగా చూపుల్ని విసిరి

వెక్కిరించే తొండలనే

కదిలే తన నునుపైన వీపుపై
రుతువులు మారే ఎండలనే

వాటినే, వాటినే అతడు
స్వప్నించింది
వాటినే, వాటినే అతడు
నివసించింది

చలికాలపు వెల్తురులకీ
వానాకాలపు చీకట్లకీ
ఎండాకాలపు నీడలకీ

రంగులు వేస్తూ అతడు
మరణించినది వీటినే:

చేయి, భూమి నుంచి భూమిలోంచి
పెదాల వరకు సాగే అతడి చేయి

గాలిని పోగుచేసి వీచే అతడి చేయి
నీటిని సాగు చేసి సాగారాల్ని చేసే
అతడి చేయి

ప్రభూ, అది నువ్వు ఇచ్చినదేనా?
ప్రభూ, అది నువ్వు పంచినదేనా?

నువ్వు నిర్మించి ఇచ్చిన నోటి గూటిలో
దాగిన నిలువ నీడ లేని నాలిక
విసుగూ విరామం లేని నాలిక

విసిరికొట్టింది ఒక పదాన్ని
వాగ్ధానం వలె ప్రపంచపు వాచకంలోకి=

దూరంలో, సుదూరంలో
సన్నగిల్లుతున్న దీపంలో

దాగిన నీడలు

పరిధులు దాటుతున్నాయి

దగ్గరవుతున్నాయి

ఈ నిర్మిత ఆక్రందనను
అధిగమించడమెలాగో

నీ నిశ్శబ్ధపు నిర్యాణంనుంచి
ఒక లేఖను పంపు

అక్షరాలు లేని పదాలతో:
____________________________________
* in memory of Jaques Derrida (excerpt)