మంచు

నిదురించే ముందు
చాలా జాగ్రత్తగా, తలుపులన్నీ గడియ వేసి ఉన్నాయో లేవో అని చూసి వస్తుంది
తను -

గదిలో ఒక దీపం.
దీపపు వెలుగులో వస్తువులూ, మంచంపై ఫాను రెక్కల నీడలూ, అమర్చిన దిండ్లూ
తెరవని దుప్పట్లూ -

"You can rest
now. These are the little things that make us live: for one more day.
What can we do?

చింతించకు -
దా ఇట్లా. నిద్రపో నాలో
కొంచెంసేపు" అని అంటుంది తను. ఇక గాలిలో రాలుతున్న పూలతో చెబుతున్నట్టు
తనలో తాను

గొణక్కుంటూ
లేస్తాడు అతను: "the world
Is a word and a door that no one knocks anymore." అని అనుకుంటూ -
ఇక ఆ తరువాత

పడక గదికి ఆవలగా
రాత్రంతా మసక కాంతిలో, డైనింగ్ టేబుల్పై, తెరచిన బాల్కనీ కిటికీలలోంచి వీచే
చల్లని గాలికి
వొణికే

గాజు పాత్రలోని
రెండు పూలూ, అన్నం పాత్రల్లోనూ పింగాణీ పేట్లపైనా చేరే చెమ్మా, మెత్తని దుమ్మూ
అతని హృదయంలో నెమ్మదిగా
గుమికూడే

నువ్వు ఎన్నడూ చూడని
చూడలేని
రాత్రి మంచు -