జీవించడం

నడవలేక ఇక, అతను అక్కడే కూలబడతాడు -

మరెక్కడో గాలి

సుడులు తిరిగి తిరిగి నెమ్మదిగా ఆగిపోతుంది. వడలిపోయి  

ఒక పూవు తల వాల్చేస్తుంది. ఇక 

సాయంకాలపు పల్చటి చీకటి

నెమ్మదిగా

ఆ గదిలో వలయాలుగా వలయాలుగా చుట్టుకుంటుంటే 

లోపలంతా వేర్లు వెలికి వచ్చిన వాసన: నేలపై 

పక్షి గూడు చీలికలై మిగిల్చిన ధూళి

సొన. ఆకులూ, ఈకలు -

"ఏమయ్యింది నాన్నా"

అని పిల్లలు ఆ తరువాత ఎప్పుడో హత్తుకుని అడిగితే 

అతను గొణుక్కుంటాడు ఇలా తనలో తాను 

బీతిల్లిన గొంతుతో, ఒక స్మృతితో: 

"నేర్చుకుంటారు
త్వరలో మీరు కూడా - జీవించడం ఇలాగ:

వేయి దీపాలు ఆరిన హృదయంతో 

ఆ పొగతో."