అనుకోకుండా

అనుకోకుండా 
నువ్వు
ఇక్కడ  

రాత్రిలో ఒక నిప్పు కణికెను రాజేసి వదిలినప్పుడు 
తడబడి ఒక దీపం ఎక్కడో
ఒక పూవై రాలి  
ఒలికిపోతుంది ~ 

అనుకోకుండా 
అప్పుడు 

ఒక చిన్న గాలి  
గూళ్ళలో సద్దుమణిగిన చీకటి - సన్నటి ఇష్టం. 
ఇక ఎవరో ఎక్కడో 
నీలా నవ్వీ నవ్వీ
కుదురుకుని
వెళ్ళిపోతే  

ఇక్కడ  
ఈ నేత్ర సరస్సులో చెదిరిన నీటి వలయాలు 
ఎప్పటికో తిరిగి - తమలో తాము 
సంస్థాపితమై నిద్రిస్తాయి. ఆనక
నిన్నే అవి మరి 
కలగంటాయి   
కలవరిస్తాయి ~ 

అనుకోకుండా 
నువ్వు

చీకట్లో - రాత్రి నుంచి పగటికి దారి అడిగిననాడు 
ఇంటికి చేరవలసిన, ఇల్లు లేని 
ఒక బాటసారి  

దారి మరచిపోతాడు. ఆ మరపులో   

నిన్నూ 
ఒక దారినీ దీపాన్నీ - ఒక రాత్రినీ పగటినీ - అంతిమంగా 
అనుకోకుండా    
తనని తానూ  
కనుగొంటాడు ~