ఈ రాత్రి

రాత్రి.

నీ హృదయాన్ని చీల్చుకుని నెత్తురోడుతూ వెలికి వచ్చి
అర్దించే పిలుపుకి
ప్రతిధ్వని లేదు -

రాత్రి.

వెన్నలంత చీకటి. కాటుకంత నొప్పీ, చెమ్మగిల్లిన గాలీ.
ఇక ఆకాశంలోకి చాచిన
నీ అరచేయి అలాగే

దిగంతాలలోకి
ఒంటరితనపు బరువుతో జారిపోతే, నీ శిరస్సు  ఒక
ఖండిత పూవై మిగిలిపోతే

రాత్రి

క్షమించు.
పూలపరిమళాలతో ఎగిరే సీతాకోకచిలుకల గురించి
ఇప్పుడు వ్రాయలేను
కలగననూ లేను - ఈ

రాత్రికి
జీవితం ఒక ఒక హంతకుడి హృదయం. ఒక లీక్డ్ MMS -
ఫ్లైఓవర్లే తల్లి బాహువులైన నగరం
కాల్బుర్గి ఆఖరి శ్వాసలో

ఆగిపోయిన ఒక పదం!