వెళ్ళిపో.

బయట వర్షం పడుతుంది, కిటికీలోంచి కుంగుతూ వచ్చే మెలి తిప్పే గాలి-
ముడుచుకుని, మంచంపై ఒక్కడినే
దుప్పటి కప్పుకుని కూర్చుని చూస్తో-

ఎక్కడో మొరిగే కుక్కలూ, ఇంత రాత్రీ
చొచ్చుకు వచ్చే వాహనాల హారన్లూ-
వింటున్నావా నువ్వు? చెప్పు మరి

ఎందుకంటే, నానిన శ్మశానం వంటి
ఈ గదిలోకి మరేమీ రాగలవు?మరి
ఇక ఇక్కడ రాయడానికీ ఏమీ లేదు, పంచుకోడానికీ ఏమీ లేదు: ఒక్క చీకటే-

అందుకే
దాచుకున్న ఒక నిధ్ర మాత్రతో చేయీ చేయీ కలిపి పడుకుంటున్నాను- నిను
స్మరించుకుంటో. రాకు ఇటువైపు
దీపమార్పేందుకు. ఎందుకంటే

అప్పటికే
తలగడపై, వొత్తి రాలిన ధూపంతో
ఒక మనిషి విస్మృతి అయినాడు-

ఇక రాత్రంతా, ఒలికిన నూనె చుట్టూ, పగిలిన దీపం పైనా చిట్లి, కబొధులై
కొట్టుకులాడే, రెక్కలు తెగిన

ఈ పురుగులే ఇక్కడ.వెళ్ళిపో . 

ఇక్కడ నుంచి, నేలపై నిద్రలో కలవరింతలతో వొణికే నా నీడల్ని ఏరుకుని-