అసంగతులు

this is what i wrote for you last night:

"your hands are cold, as if
మంచు కురిసిన లిల్లీలను, వేకువన
తాకినట్టూ, వణికినట్టూ!"

... it is true that, your hands are cold;

నీ ముఖాన్ని కప్పుకుని, విప్పిన
చోట, అరచేతుల్లో తడి; బహుశా కళ్ళు
చితికిన చప్పుడు; నీళ్ళు!

and, this is what i didn't write to you

last night; పగిలిన కుండీలలోకి
మట్టినీ, మాటనీ, రాత్రినీ సర్ది, నీలోకి
నేను చేరువౌతోన్నప్పుడు!

"your hands are cold and your eyes

are wet; yet your heart shone,
ఓ దీపం వెలిగిన వెచ్చదనంతోటీ, మరి
నీ ఉనికితోటీ, ఈ లోకం

అర్థాన్నీ, శబ్దం సంగీతాన్నీ, ఇక
కాలం  లయనూ సంతరించుకుంటోంది;
సీతాకోకలు ఎగిరే నేలై

రాత్రి, వెన్నెలనూ, చుక్కలనూ
పొందుతోంది; అశ్రువులై తాకిన చోట, ఓ
పూలవనమే వికసిస్తోంది,

శరీరం గాలై, ఊగే చెట్టై, మరి
పిట్టలు అరిచే రోజై చిందులు వేస్తోంది;
మళ్ళా బ్రతికినట్లవుతోంది"

పిల్లా, what else more can i ask for?

being grateful for this and
మంచు రాలిన నిన్ను పదిలంగా నాలో
దాచుకోవడం తప్ప?