చూడు

కిటికీలోంచి, బయటకి చూసావా నువ్వు?
నిన్నానుకుని ఉంటాయి చెట్లు,
మరి, పొడుగాటి వాటి కొమ్మలు నీడలై,

మీ అమ్మ చేతుల్ని జ్ఞప్తికి తేవడం లేదూ?
చలికాలం ఇది; ఒకోసారి మరి,
పొగమంచై మెల్లిగా కదులుతుంది కాలం,

ఎన్నో తడిచిపోతాయి ఆ మంచుకీ, చలి
రాత్రుళ్ళకీ; ఆకులూ, పొదలూ
రాళ్ళూ, ముడుచుకున్న కుక్కపిల్లలూ,

ఎన్నో, మరెనెన్నో అట్లా; పొరలై, నీ కళ్ళై
మసక వెన్నెలై, వణికే స్వప్నమై
చినుకులుగా జారే తేమై, వాటి ఛారికలై ...
***
కిటికీలోంచి, బయటకి చూసావా నువ్వు?

చూడు; నిన్నానుకుని, నీలో చేరేందుకు
కొంచెం ఎండా, కొంచెం నీడా,
నీ కళ్ళను తుడిచేందుకు ఇంకొంచెమై

ఇంకెవరో! మరి పిల్లా, చాలవూ ఇవి నీకు?
నీ చుట్టూ బిగిసిన కంచెను
చీల్చుకుని, వెచ్చగా బ్రతికేందుకు?!