ఎందుకో

చెట్లనూ, పూల కొమ్మలనూ కొట్టి వేసారు
నేలనంతా చదును చేసారు -
ఇక ఒక విగ్రహాన్ని ప్రతిష్టించి, వాళ్ళు
తిరిగి పూల కోసం ప్రార్ధించారు -
సాగిల పడి మొక్కారు, పోర్లారు, ఒట్లెన్నో
పెట్టుకున్నారు, పోయారు -

ఇక ఆ తరువాత, ఆ రాత్రంతా ఒక తల్లి
జుత్తు విరబోసుకుని, గుండెలు
బాదుకుంటూ ఒకటే ఏడ్చింది ఎందుకో -
తన తొడల మధ్య నెత్తురుతో
కళ్ళల్లో విగ్రహాలైన అశ్రువులతో, పూల
వెక్కిళ్లతో మాటిమాటికీ మూలిగే

గాలితో, తెగిన చెట్ల చేతుల కంపనతో!