పాపం

ఎంతో కాలం తరువాత ఇలా, హఠాత్తుగా
నా ఎదురుగా నువ్వు -
**
ముఖంపై ముడతలు -
కనుల కింద చారలు. సన్నటి చేతులు. ఎండిన
పెదవులు -

డోక్కుపోయిన పొట్ట -
పగిలిన పెదాలు. నిండైన పూలకొమ్మను దూసి
వొదిలినట్టు

ఈ ఆకాశం కింద, ఎటో
చూస్తూ, ఎక్కడో కోల్పోయి, పుల్లలలాంటిద్దరు
పిల్లలతో నువ్వు -
****
ఏం జరిగిందని నేను అడగను -

ఏం జరిగిందో నువ్వూ చెప్పవు -
ఓ చీకటి నదిలో పూలతెప్పను వొదిలి వేసిన
పాపం ఎవరిదో

ఈ లోకంలో ఎవరికి
తెలియదు?