23 July 2015

దిగులీక

తను వచ్చింది నా వద్దకు
తలలో
ఒక గులాబీ పూవేమీ లేకుండా
పట్టించుకోలేదు పెద్దగా
నేను కూడా ~

ఇక  ఆ తరువాత
పగలు రాత్రిగా మారే క్షణాన
తను నా అరచేతిని గట్టిగా పుచ్చుకుని, దగ్గరకి లాక్కుని
తన ముఖాన్ని
నా నిస్సహాయపు అరచేతిలోకి
అదుముకున్నప్పుడు
నాకు నిజంగానే
సాయంత్రం
గుమ్మం ముందు
గుండెకు ఒక బొమ్మని అదుముకుని
పని కోసం వెళ్ళిన
తన తల్లి కోసం ఎదురుచూసే
దిగులు చారికల
మట్టి మరకల
ఐదారేళ్ళ
తడి కళ్ళ ఒక పాపే జ్ఞాపకం వచ్చింది
గుండెలో
ఒక  బాకు దింపి
మెలిపెట్టినట్టు అయ్యింది
గొంతు బిగుసుకుపోయి, ఊపిరాడక
లోపలెవరో
బావురుమన్నట్టు అయ్యింది
చిగురాకల్లే
శ్వాస కోసం ఎవరో
విలవిలలాడుతున్నట్టూ అయ్యింది
శరనార్ధికి దొరికిన
ఒకన్నం ముద్దా వొలికిపోయినట్టూ అయ్యింది ~

(అవును. ఇది నిజం)

తను వచ్చింది
తలలో
ఒక గులాబీ పూవేమీ లేకుండా
తను వెళ్ళిపోయింది
తలలో
ఒక గులాబీ పూవేమీ లేకుండా ~  

No comments:

Post a Comment