అతనొక మూల
కుర్చీలో కూలబడి, చేతులు వదిలివేసి -
సాయంత్రం రాత్రిగా మారే చోట, కూలీ నుంచి వచ్చి నిస్సత్తువుగా జారగిలబడి
అట్లాగే కూలబడి నిద్రపోవాలని, తిరిగి
లేవలేనంతగా...
"పూవులు తెచ్చావా నువ్వు?" అని
సరిగ్గా ఆ క్షణానే అడుగుతారు మీరు, ఒక మంచుతెరని స్వప్నిస్తో, లేక
చినుకులు తాకిన ఒక మొగ్గని తాకుతో...
కుర్చీలోనో, మంచంపైనో ఒరిగిన
అతని కళ్ళల్లో మంటలు. మీరేమో చలిమంటలని కలగంటారు కానీ
ఆ నిప్పులు నీటిలోంచి ఎగిసాయని
మీకు తెలియదు -
అతను తన శరీరాన్నే గొట్టంగా మార్చి ఊదుకుంటూ
నిప్పురవ్వలని ఎగేస్తూ, ఒక రెండు రొట్టెలను కాల్చుకోవాలి
ఒంటరిగా ఇంత తిని, తనను తానే తాగి, మళ్ళా కళ్ళు చికిలించి, చీకట్లోకి చూస్తూ
అలా కూర్చోవాలి -
పిల్లనగ్రోవి అతడు
పిల్లలు లేని పిల్లనగ్రోవి అతడు.
ఛాతిపై శ్వాసించే ఒక గాయం అతడు. బాహువులలో, ఖాళీ గాలీ చేసే ఒక ఆర్తనాదం
అతడు. తనని తాను దగ్గరిగా ముడుచుకున్న
యుగాల నిశ్శబ్ధ నాగరికతల తపన అతను -
మరి ఉందా మనకు
కృష్ణబిలం వంటి
అతని హృదయంలోకో, ఆమె హృదయంలోకో
అతానామె శరీరంలోకో చేయి చాచి - పూవుల్ని వొదిలి వెన్నెలని వొదిలి - తాకేంత
ఒరిమీ, ధైర్యం, ఇష్టం, ప్రేమా
ఎక్కడో, మన శిధిలాలలో ఒక మూల?
కుర్చీలో కూలబడి, చేతులు వదిలివేసి -
సాయంత్రం రాత్రిగా మారే చోట, కూలీ నుంచి వచ్చి నిస్సత్తువుగా జారగిలబడి
అట్లాగే కూలబడి నిద్రపోవాలని, తిరిగి
లేవలేనంతగా...
"పూవులు తెచ్చావా నువ్వు?" అని
సరిగ్గా ఆ క్షణానే అడుగుతారు మీరు, ఒక మంచుతెరని స్వప్నిస్తో, లేక
చినుకులు తాకిన ఒక మొగ్గని తాకుతో...
కుర్చీలోనో, మంచంపైనో ఒరిగిన
అతని కళ్ళల్లో మంటలు. మీరేమో చలిమంటలని కలగంటారు కానీ
ఆ నిప్పులు నీటిలోంచి ఎగిసాయని
మీకు తెలియదు -
అతను తన శరీరాన్నే గొట్టంగా మార్చి ఊదుకుంటూ
నిప్పురవ్వలని ఎగేస్తూ, ఒక రెండు రొట్టెలను కాల్చుకోవాలి
ఒంటరిగా ఇంత తిని, తనను తానే తాగి, మళ్ళా కళ్ళు చికిలించి, చీకట్లోకి చూస్తూ
అలా కూర్చోవాలి -
పిల్లనగ్రోవి అతడు
పిల్లలు లేని పిల్లనగ్రోవి అతడు.
ఛాతిపై శ్వాసించే ఒక గాయం అతడు. బాహువులలో, ఖాళీ గాలీ చేసే ఒక ఆర్తనాదం
అతడు. తనని తాను దగ్గరిగా ముడుచుకున్న
యుగాల నిశ్శబ్ధ నాగరికతల తపన అతను -
మరి ఉందా మనకు
కృష్ణబిలం వంటి
అతని హృదయంలోకో, ఆమె హృదయంలోకో
అతానామె శరీరంలోకో చేయి చాచి - పూవుల్ని వొదిలి వెన్నెలని వొదిలి - తాకేంత
ఒరిమీ, ధైర్యం, ఇష్టం, ప్రేమా
ఎక్కడో, మన శిధిలాలలో ఒక మూల?
No comments:
Post a Comment