నిబద్ధత 2.

నీకు ప్రియమైన వ్యక్తి ఇంటి దాకా వెళ్లి, తలుపు తట్టబోయి, ఆగిపోయి
నువ్వు తిరిగి వెనక్కి వచ్చేసినట్టు ఉండే దినాలు -

పంజరంలో అక్కడక్కడే ఇరుకుగా తిరుగాడే రామచిలుక వలే
నీ గుండెలో ఏదో గుబులు. నీలో తచ్చాట్లాడే
ఎవరివో మసక పాదాలు. మబ్బులు కమ్మిన
ఇళ్ళల్లో, ఆ చీకట్లలో, గాలికి కదిలే పరదాలు-

"Man has stopped being a Church, a refugee camp
Perhaps, for a long time. And God
Perhaps was killed at the same time

నాప్కిన్స్ తెచ్చావా. కొద్దిగా పాలు కాచి, బ్రెడ్డు వేసి ఇస్తావా?
బ్లీడింగ్ ఎక్కువగా ఉంది. లేవలేను..." అని
నువ్వు అడిగితే, జ్వరతీవ్రతతో కొనసాగిన
రెండో దినాన గొణుక్కుంటూ లేస్తాను నేను:

"నీకు అత్యంత ప్రియమైన వ్యక్తి ఇంటి దాకా వెళ్లి తలుపు తట్టబోయి చూస్తే
అక్కడ, ఇంతకూ, ఒక వ్యక్తీ లేడు, తోటా లేదు
తలుపులూ లేవు చివరాఖరకు ఒక ఇల్లే లేదు-"

ఒక మనిషి - కనీసం తనకైనా - మిగిలి ఉన్నాడా
ఇం
త
కూ?