లేనిది

దీపం ఆర్పినాంక, కాంతికీ చీకటికీ మధ్య క్షణకాలం అట్లా
తటాలున మెరిసి మాయమయ్యే
స్మృతి ఒకటి -
***
ఆకురాలు కాలం. ఇంటి ప్రాంగణమంతా, గాలికి ఎండిన ఆకులు
దొర్లే సవ్వడి. చారలుగా
ఆకాశం, నీడలూ, రాత్రీ -

ఎక్కడో బావురుమంటూ పిల్లలు పెట్టిన పిల్లి. ఆరుగుపై దానికి
పాలు పోసే మట్టి ముంత:
ఎండి పగిలి, ముక్కలయ్యి -

అది, ఆ ముంత - పల్చటి చీకటి పరదాల మధ్య, మోకాళ్ళ
నొప్పులతో కుంటుకుంటూ నడిచే
నీ తల్లి కావొచ్చు. చెట్ల కింద

మొక్కల్లో, తప్పిపోయిన పిల్లికూనకై బావురుమనే ఆరుపు
నీ హృదయం కావొచ్చు. ఈ ఒంటరి
వేసవీ, తపనా కావొచ్చు -
***
చూడు -
దీపం ఆరినాంక, రాత్రి వ్యాపించినాంక - దూరంగా ఎక్కడో చీకట్లో -
పడుతూ లేస్తూ, ఇంటికి దారి
వెదుక్కుంటూ, నడకైనా రాని

కళ్లయినా తెరవని, నీ నుంచి  తప్పిపోయిన
నీ  పిల్లి కూన ఒకటి!