ఉక్క

లోపలంతా ఉక్క: గాలి
దిశ మారినట్టు, ఒక స్థబ్ధత. ఎవరో విసురుగా వెళ్ళిపోయినట్టు
ఉగ్గుపట్టుకుని -

ఏటవాలుగా దిగే ఎండ:
ఒక మహావిహంగమేదో ఇనుపగోళ్ళతో నీవైపు రిఫ్ఫున దూసుకు
వచ్చినట్టు -

దాహం. మరి నువ్వేమో
దోసిలి పట్టి, ఎడారి వలే వ్యాపించిన ఆకాశం ముందు మోకాళ్ళపై
ఒరిగి -

నిస్సహాయురాలు తను.
నెర్రెలిచ్చిన నేలై, ఇంకిపోయే అశ్రువై చేరుతుంది నీ నాలికపైకి
ఉప్పగా -

నిజం ఇది. నిస్సహాయత. ఉక్క.
అయినా ఈ గాలి దిశ మారదు. నింగి వర్షించదు. ఎవరిదో శ్వాస
మంచినీరై

నీ గొంతు తడపదు. నువ్వూ
తడవవు. అది సరే: అసంగతీ, అసందర్భం అయినా, ఇంతకూ
నువ్వెక్కడ?