కొన్ని అంతే

నువ్వొచ్చి తలుపు తట్టగానే, ఆదరా బాదరాగా
లేచొచ్చి తలుపు తీసే నీ ముసలి తల్లి: తన చింపిరి జుత్తొక
సాలెగూడు -
***
వేసవి కాలం. వడలిపోయిన మొక్కలు.
ఇంటి ఆవరణ అంతా రాలిన వేపాకులు: ఒక ముదురు రంగు.
దుమ్ము -

"ఎన్నిసార్లు ఊడ్చినా ఇంతే", ఊడుస్తూ
చేస్తోంది తను పాపం నిస్సహాయంగా నీకో పిర్యాదు: కానీ
ఏం చేస్తాం?

కొన్ని అంతే. ఎప్పటికీ పోవు.
నీడలు నిండిన ఆవరణలోంచి: హృదయ ప్రాంగణంలోంచీ
స్మృతులలోంచీ -
***
ఇక దూరంగా ఎక్కడో నీలో, తనలో
సాయంత్రపు కాంతి ఇంకి, అతి నెమ్మదిగా చీకటి పడుతున్న
చప్పుడు!