దినం మొత్తం అతనలా కూర్చుని ఉంటాడు, కిటికీ పక్కన
మంచంపై - ఎదురెండ సోకి వాడిన ముఖంతో, గాలికి ఎగిసి వలయాలుగా తిరిగి
మళ్ళా అక్కడే ధూళిలో రాలిన ఒక కాగితపు ఉండ వలే -
ఉదయమూ వెళ్లిపోతుంది. మధ్యాహ్నమూ కరిగిపోతుంది.
గింజలకై పావురాళ్ళు అతని ముందు తిరిగీ, తిరిగీ నిరాశతో ఎగిరివెళ్ళిపోయే
సమయమూ ఆసన్నమయ్యింది. "వస్తారా ఎవరైనా తిరిగి"
అని అతను నీడల్ని అడిగే లోపల, ఒక ఊహతో తెరపి పడే లోపల
రెక్కలు కొట్టుకునీ, కొట్టుకునీ, తెగిన ఏ రెక్కో తగిలి
ఇన్ని నీళ్ళు ఉంచిన ముంత వొలికే పోతుంది. నీళ్ళకు తడిచి, గాలికి ఎండీ
బాల్కనీలో ఒక పక్షి ఈకా, మంచంపై ఒంటరి చేయీ
చీకట్లో ఒక చెట్టూ, దుమ్ములో ఒక కాగితమూ అలా
స్పృహ తప్పి పోతాయి. "జీవితంలో అద్భుతం ఏదీ లేదు.
ఇట్లా నీకై వేచి చూసే ఒక జీవిత కాలపు శిక్ష తప్ప" అని అతను తనలో తాను
గొణుక్కుని, మళ్ళా మరొక దినం, మరొక మధ్యాహ్నం
ముఖం, కళ్ళూ చిన్నబోయి, వడలిపోయి, దుమ్ములో
గింజుకులాడే ఒక పాలిపోయిన ఆకై పోయీ, చివరికి
రాత్రిలో. చివరి శ్వాసతో మిణుకు మిణుకుమంటున్న
ఒక నెత్తురు దీపమూ, దానిని కాపాడే, తిరిగి నింపాదిగా
దానిని ఆర్పే అరచేయీ అయిపోయి, ఒక్కడై మిగిలిపోయి...
మంచంపై - ఎదురెండ సోకి వాడిన ముఖంతో, గాలికి ఎగిసి వలయాలుగా తిరిగి
మళ్ళా అక్కడే ధూళిలో రాలిన ఒక కాగితపు ఉండ వలే -
ఉదయమూ వెళ్లిపోతుంది. మధ్యాహ్నమూ కరిగిపోతుంది.
గింజలకై పావురాళ్ళు అతని ముందు తిరిగీ, తిరిగీ నిరాశతో ఎగిరివెళ్ళిపోయే
సమయమూ ఆసన్నమయ్యింది. "వస్తారా ఎవరైనా తిరిగి"
అని అతను నీడల్ని అడిగే లోపల, ఒక ఊహతో తెరపి పడే లోపల
రెక్కలు కొట్టుకునీ, కొట్టుకునీ, తెగిన ఏ రెక్కో తగిలి
ఇన్ని నీళ్ళు ఉంచిన ముంత వొలికే పోతుంది. నీళ్ళకు తడిచి, గాలికి ఎండీ
బాల్కనీలో ఒక పక్షి ఈకా, మంచంపై ఒంటరి చేయీ
చీకట్లో ఒక చెట్టూ, దుమ్ములో ఒక కాగితమూ అలా
స్పృహ తప్పి పోతాయి. "జీవితంలో అద్భుతం ఏదీ లేదు.
ఇట్లా నీకై వేచి చూసే ఒక జీవిత కాలపు శిక్ష తప్ప" అని అతను తనలో తాను
గొణుక్కుని, మళ్ళా మరొక దినం, మరొక మధ్యాహ్నం
ముఖం, కళ్ళూ చిన్నబోయి, వడలిపోయి, దుమ్ములో
గింజుకులాడే ఒక పాలిపోయిన ఆకై పోయీ, చివరికి
రాత్రిలో. చివరి శ్వాసతో మిణుకు మిణుకుమంటున్న
ఒక నెత్తురు దీపమూ, దానిని కాపాడే, తిరిగి నింపాదిగా
దానిని ఆర్పే అరచేయీ అయిపోయి, ఒక్కడై మిగిలిపోయి...
No comments:
Post a Comment