'తోడు'

ఒక నీలి మేఘచ్చాయ
     నీ దూరం ఇచ్చే పరిమళం. ఇక, నీ పరిమళంలో ఒక ఒంటరితనం-
     నీ బాహువులు బావురుమని
     నా ఒడిలో రాలే సాయంత్రాలు
     
నువ్వు ఇచ్చే
     ముసురు పట్టిన దినాలు. గాలిలో సుళ్లు తిరిగే ఎగిరిపోయే ఒక ఆకూ
     రాలే చినుకుల్లో ఉగ్గ పట్టుకునే
     ఒంటరి రాత్రుళ్ళూ, రాత్రుళ్ళలో
   
తాకలేని ఇద్దరి మధ్యా
నిలిచిపోయే చప్పుళ్ళూ

ఇవే, ఇవే 
     నువ్వూ, నేనూ: కాందిశీకులమై, నలుమూలలా దేవులాడుకునే క్షణాలు.
     శరణుజోచ్చే క్షణాలు. ముకుళితమైన
     అరచేతులు. పూడుకుపోయిన గొంతూ

గొంతు మధ్యగా
ఒక గాటు - బొట్టు బొట్టుగా నెత్తురు. ఇదే , ఇదే 
నువ్వూ నేనూ. 

ప్రేఏమని నమ్మకు. ఒక స్పర్శని వొదలిపోకు-
     తల్లి లేని కాలాలలో, నిలువ నీడ లేని చోటుల్లో
     నిన్ను నువ్వు మరచిపోకు.
ఇక

ఓ నేత్ర సారధీ, 'తోడు' అంటే, ప్రస్థుతానికి ఇది:

నీ  శరీర మేఘచ్చాయలో, రాలిన పరిమళపు దూరాలలో
తలలు వాల్చే పూవుల నీడల్లో
సద్దుమణిగి కంపించే చీకట్లు!