నాకు తెలుస్తుంది

నాకు తెలుస్తుంది
   
నేను లేనప్పుడు నువ్వు వచ్చి వెళ్ళిపోవడం.
     నువ్వు వొదిల్చినవేమీ ఉండవు కానీ, గది అంతా ఒద్దికగా
     నేల ఏమో పరిశుభ్రంగా, నువ్వు తెరచిన కిటికీలలోంచి పూసిన కాంతితో -

నాకు తెలుస్తుంది

నువ్వు చెప్పకపోయినా -
     నేను కూర్చుని చదూకునే బల్లా, పడుకునే మంచమూ
     మడత పెట్టబడిన దుప్పటీ, కూజాపై బోర్లించ బడ్డ గ్లాసూ
     బాల్కనీలో కుండీల వద్ద తచ్చాట్లాడీ తచ్చాట్లాడీ

లోపలికి వచ్చి చూసిపోయే పిచ్చుకలూ, ఉండీ ఉండీ
రాత్రి వీచే గాలీ, కదిలే లతలూ
తీగపై చలించే మన దుస్తులూ

వీటన్నిటికీ నీ సువాసన -
అలలపై వెన్నెల చలించినట్టు, అంత చీకట్లోనూ సెలయేటి ఒడ్డున ఎవరో
సంచిరిస్తున్నట్టూ, మెల్లిగా
అస్పష్టంగా పిలుస్తున్నట్టూ-

నాకు తెలుస్తుంది, మరి
నువ్వు రాకపోయినా

నిలువెత్తు అద్దంలో, ఎవరిదో ఒక రూపం
- చూసేలోపల - చేతికందకుండా పొగమంచై కదిలి పోవడం, రూపు దిద్దుకుంటూ
ఒక కవిత మాయమవ్వడం

అంతిమంగా
అద్దంలో తన స్వీయ ప్రతిబింబం కనిపించక
ఒక మనిషి

ఎదురుచూపులతో అంధుడై
అరచేతుల మధ్య ముఖం లేని మొండెంతో
అలా మిగిలి, పగిలిపోవడం!