నీ నవ్వు

ఉన్నటుండి, పకాల్మని ఎందుకో నవ్వుతావు నువ్వు -
గుత్తులు గుత్తులుగా పూవులు
రంగురంగుల చినుకులై
మెత్తగా రాలిపడినట్టు -


(అదే పరిమళం, అదే సవ్వడి: మరి అదే గాలీ నీరూ
అప్పుడు: నీ ఎదురుగా, దిగులు
దిగులుగా, బేలగా నేను
నీతో కూర్చున్నప్పుడు)
***
ఉన్నటుండి, ఎందుకో పకాల్మని నవ్వుతావు నువ్వు -
ఎందుకూ అని నేనూ అడగను
కానీ, "ఒక కుందేలు పిల్ల
నవ్వీ, నవ్వీ, నవ్వీ

ఒక్క క్షణంలో నన్ను నాకే చూయించి మాయ చేసి
ఏటో మాయం అయ్యింది" అని
నేను అంటే, రేపు ఇక నన్ను

ఎవరైనా ఎట్లా నమ్ముతారు చెప్పు?