అందరూ గెలలు కోసుకున్నాక, తెగ నరికిన
అరటి చెట్టులాగా అమ్మ -
***
పల్చటి చలికాలపు ఎండ. ఎండిపోయిన తన
వేర్ల వంటి శరీరం, ఒకప్పటి
మట్టి వాసనతో, ఇప్పుడిక నీటి దాహంతో -
అరటి చెట్టులాగా అమ్మ -
***
పల్చటి చలికాలపు ఎండ. ఎండిపోయిన తన
వేర్ల వంటి శరీరం, ఒకప్పటి
మట్టి వాసనతో, ఇప్పుడిక నీటి దాహంతో -
రాలిపోగా మిగిలిన, పీచువంటి తెల్లని జుత్తుని
అప్పుడప్పుడూ, వొణికే
బొమికల వంటి చేతివేళ్ళతో త్రోసుకుంటో
"కాళ్లల్లో గడ్డలు: నడవలేకపోతున్నాను. మొన్న
నీళ్లు పడుతూ కళ్ళు తిరిగి
పడిపోతే, అదృష్టం, దెబ్బలేమీ తగల్లేదు,
కానీ, భయంగా ఉందిరా." అంటోంది. అప్పుడు
తన కళ్ళల్లో పగిలిన పావురం
గుడ్లు. గొంతులో రెక్కలు విరుగుతోన్న శబ్దం -
నిర్జీవమవుతున్న ఒక ఒంటరి ఊయల, నీడలు
నిద్ర మాత్రలయ్యి, గొంతు
చుట్టూ బిగుసుకునే ఆవరణ ఇక మరి, తన
హృదయంలో, calcium లేక చిట్లే ఆ శరీరంలో!
***
నలుపు తెలుపు అస్పష్ట చిత్రంలాంటి గృహం -
గుమ్మం ముందు తార్లాటలాడే ఒక పిల్లి: మరో
మార్గం లేక, తాను రోజూ
ముందు గదిలో sedate అయ్యే టీవీ, ఫోన్
thyroid, cholesterol, vitamin B 12, Uric acid కో
మందుల ప్లాస్టిక్ డబ్బా,
ఎంతో మృత్యువుని నింపుకున్న మంచంతో
ఐదారేళ్ళ పాప కళ్ళతో, అట్లా చూసే అమ్మ!
No comments:
Post a Comment