వాదన

తలుపులు తెరచి చూస్తే, నువ్వు వొదిలి వెళ్ళిన గుర్తులు:
బహుశా, నువ్వు నాకు ఇద్దామనుకుని తెచ్చిన
రెండు పుస్తకాలూ, ఇంకా ఒక పూలకుండీ -

నీకు తెలుసు: పూలను నేను ఎన్నడూ పెద్దగా ప్రేమించలేదని -
విరగబూసిన పూలని పూలపాత్రలో నింపుకుని
ఊరకే అలా చూస్తూ ఉంటాననీ, గడిచే కాలంతో
మారే వాటి రంగులూ, వడలే ఆకులు మాత్రమే

నాకు ఆసక్తి కలిగిస్తాయనీ, ఇంకా - గోడలపై  గాలికి రెపరెపలాడే
వాటి నీడలే నాకు మిక్కిలి ప్రాణమనీ, నిజానికి
కొమ్మకి ఉన్న పూలనెన్నడూ నేను వినలేదనీ!

అయినా, నువ్వు వచ్చిన ప్రతీసారీ నీతోపాటు ఒక పూలమొక్క
తల్లి ఒడిలాంటి మట్టితో, కుండీతో ఇంకా కొంచెం
నిన్ను అద్దుకున్న సువాసనతో: వాన తడితో -

అందుకే ఇవాళ, పూలను తెంపలేదు. పూపాత్రలో
అలంకరించలేదు. నీడలలో వేళ్ళు ముంచి, నీకై
ప్రతిబింబాలని ఏమీ రాయలేదు. రాళ్ళూ పూవులే
పూవులూ రాళ్ళే అని ఎవరితోనూ వాదించలేదు -

ఇచ్చిన హోంవర్క్ చేసి బుద్ధిగా కూర్చున్న ఒక బాలుడి వలే
చేతులు కట్టుకుని, కిటికీ ముందు, రాత్రిలోకీ, ఒక
నిశ్చలమైన చీకటిలోకీ - మరి నీ కోసమో, ఇక నా
కోసమో ఇక్కడ, నువ్వు వొదిలి వెళ్ళిన ఓ గుర్తునై

చిహ్నాన్నై, జాడనై, ఎదురుచూస్తో...  Tell me:
నన్ను తీసుకుని ఎప్పుడు తిరిగి వస్తున్నావు నువ్వు?