నమ్మిక

గడిచిపోతుంది మరొక రోజు ఇలాగే –
వ్యాపించిన చీకటిలో
బహుశా, ఎవరిదో హృదయం
 
దప్పికతో, దాహార్తియై నీకోసమే మరి
ఎదురు చూస్తోంది;
ఎవరది? అని అడగకు. బహుశా
 
నీ సహచరి కావొచ్చు. గుమ్మం వద్ద
కాళ్ళను వొత్తుకుంటో
కూర్చునే, నీ తల్లి కావచ్చు. లేక
 
నువ్వే, నీలోంచి వెలుపలికి నడిచి
ఒక బాలుడివై, మరి
బొమ్మలతో, కాగితాలతో, రంగుల
 
పెన్సిల్స్ తో నీకై వేచి ఉండవచ్చు!
చిర్నవ్వుతో, ప్రేమతో
ఎవరో, నిన్ను తమలోకి దయగా
 
ఆహ్వానించేందుకు, తోరణమై, నీలో
ఊగేందుకూ, లీలగా
పలికేందుకూ, ఓరిమిగా ఎదురు
 
చూస్తుండి, ఉండే ఉండవచ్చు –
***
గడిచిపోతుంది ఒక జీవితం ఇలాగే –
చింతించకు అసలే –
చాలు కదా నీకు నువ్వూ, మరి
 
నీ కోసం ఒకరు వేచి ఉంటారు అనే
ఊహా, నిన్ను చిలికి
చిలికి, నీలోన అమృతమై ఉబికే
 
ఆ రూపం, ఆ ముఖం, నిన్నూ ఇంకా
నీ హృదయాన్నీ
బ్రతికి ఉంచే, ఆ పచ్చని గాయం!