ఎక్కడ ఉన్నావు? ఎలా ఉన్నావో అడగను. ఏం చేస్తున్నావో అడగను. సూర్యుడు
ఒక ఇనుప దిమ్మస వలె దినాన్ని మోదుతుండే ఈ కాలంలో కడుపు నిండా మంచి నీళ్ళన్నా తాగావా కాస్తంత అన్నం నిన్నటిధైనా కడుపున దాచుకున్నావా అని అడగను. కళ్ళు చికిలించుకుని రావాల్సిన స్నేహితుడికోసం ఎదురుచూస్తున్నావా, ఎవరో వొదిలివేసిన ఈ లోకంలో ఎవరి కోసమూ నువ్వు నటించలేక ఎవరూ నీ కోసం రాక ఒక్కడివే ఎప్పటిలా నీ ఒంటరి ఏకాకి గదిలో శిధిలమయ్యావా అని అడగను. చాపమీద పరుండి
దేహద్రిమ్మరులూ దేశద్రిమ్మరులూ, దేశద్రోహులూ దేహద్రోహులూ, ప్రేమికులు పాపులూ శాపగ్రస్తులూ నిరాకారులూ నిర్దయప్రాణులూ ఉన్మాదులూ స్త్రీలూపురుషులూ ఎవరికీ చెందని రాణులూ వారి రాత్రుళ్ళూ, సంధ్యా సమయాలలో ఇళ్ళు వొదిలి వెళ్ళే రాజులూ, రహదారులూ, రహదారుల రహస్య చీకట్లలో తిరిగే మరణించే భిక్షగాళ్ళూ కవులూ కిరాయి హంతకులూ,హతులూ హతుల స్వప్నాలూ నీ నయనాలూ - అన్నింటినీ వాటన్నిటినీ అలా చిరిగిపోయిన చాపమై పరుండి
చూస్తున్నావా అని అడగను. ఏమీ అడగను. బ్రతికి ఉన్నావా, క్షణక్షణం నీ నీడల దారులలోకి పారిపోతున్నావా, ఒక అనామక స్త్రీలోకి ఏడుస్తో కుంగిపోతున్నావా, పిగిలిపోతున్నావా, నలుమూలలకి చెదిరిపోతున్నావా అని అడగను. ఒకే ఒక్క మాట, ఒకే ఒక్క ప్రశ్న:
నేను బ్రతికీలేను, నేను చనిపోయీ లేను. మరి
ఇంతకూ, నువ్వు, నువ్వు ఎక్కడ ఉన్నావు?
Srikanth,as usual u spell magic with ur concept and ur best combination of words,
ReplyDeletekeep writing.
I was one of those who everyday watch ur blog for a new poem.
Sridhar.