ఎవరినీ ఏమీ అనలేవు
లోపల ఏదో
పగిలి, విరిగిపోయినప్పుడు
చీకటి దారి మధ్యలో
చేయి జారి
లాంతరు చిట్లిపోయినప్పుడు
నిన్ను అంటిపెట్టుకుని వేలాడే
అరచేతులేవో
నిను వీడి
వెళ్లిపోయినప్పుడు
గూళ్ళను వొదిలి
పక్షులు ఎగిరిపోయినప్పుడు
కరకు దంతాల మధ్య
ఒక పిల్లి కూన
విలవిలలాడుతున్నప్పుడు
ఓ భుజం లేక
నీ శిరస్సు, అనంతమైన అగాధంలోకి
జారిపోతూన్నప్పుడు
కిటికీలూ
తలుపులూ, గోడలూ లతలూ
ఊగిసలాడే
ఆఖరి శ్వాసగా మారుతూనప్పుడు
అన్నీ
ఒక ప్రతిధ్వనిగా మారి ప్రతిబింబిస్తూన్నప్పుడు
అన్నీ
నీడలుగా మారి
కనుమరుగౌతోన్నప్పుడూ
అన్నీ
ఒక అశ్రులోయలోకి
నిస్సహాయంగా
దుముకి, దూరమౌతూన్నప్పుడు
ప్రాణం పోతూన్నప్పుడు
లోపల ఏదో పగిలి
చిట్లి చిట్లి
రెక్కలు తెగి రాలిపోతూన్నప్పుడు
ఎవరినీ
ఏమీ అనలేవు
ఎవ్వరినీ ఏమీ అనలేవు
ఎవరినీ
ఏమీ అనలేవు...
లోపల ఏదో
పగిలి, విరిగిపోయినప్పుడు
చీకటి దారి మధ్యలో
చేయి జారి
లాంతరు చిట్లిపోయినప్పుడు
నిన్ను అంటిపెట్టుకుని వేలాడే
అరచేతులేవో
నిను వీడి
వెళ్లిపోయినప్పుడు
గూళ్ళను వొదిలి
పక్షులు ఎగిరిపోయినప్పుడు
కరకు దంతాల మధ్య
ఒక పిల్లి కూన
విలవిలలాడుతున్నప్పుడు
ఓ భుజం లేక
నీ శిరస్సు, అనంతమైన అగాధంలోకి
జారిపోతూన్నప్పుడు
కిటికీలూ
తలుపులూ, గోడలూ లతలూ
ఊగిసలాడే
ఆఖరి శ్వాసగా మారుతూనప్పుడు
అన్నీ
ఒక ప్రతిధ్వనిగా మారి ప్రతిబింబిస్తూన్నప్పుడు
అన్నీ
నీడలుగా మారి
కనుమరుగౌతోన్నప్పుడూ
అన్నీ
ఒక అశ్రులోయలోకి
నిస్సహాయంగా
దుముకి, దూరమౌతూన్నప్పుడు
ప్రాణం పోతూన్నప్పుడు
లోపల ఏదో పగిలి
చిట్లి చిట్లి
రెక్కలు తెగి రాలిపోతూన్నప్పుడు
ఎవరినీ
ఏమీ అనలేవు
ఎవ్వరినీ ఏమీ అనలేవు
ఎవరినీ
ఏమీ అనలేవు...
Chala bagaa raasaru
ReplyDelete