నీ ముఖం

నాకు ఆరేళ్ళున్నప్పుడు, ఆడుకుని, నేనా చీకట్లలో ఇంటికి తిరిగి వస్తూ ఉంటే
ఒక ఇనుప చువ్వ గుచ్చుకుని
పూర్తిగా చీలిపోయింది కాలిగోరు-

ఆ రాత్రి, అమ్మ కళ్ళల్లో నా నెత్తురు-
నా పక్కన కూర్చుని, ఆ రాత్రంతా అమ్మ
సలుపుతున్న కాలినీ, కాలే ఒంటినీ తడిగుడ్డతో తుడుస్తూ, ఏడుస్తా ఉంటే, మరి
నాకు ఏడుపొచ్చి, గుక్కపట్టి ఏడ్చాను

ఎందుకో. మరచిపోలేదు ఇప్పటికి కూడా
నేనా దినాన్నీ, ఆ రాత్రినీ, నా వెక్కిళ్ళనీ, -తడచిన- ఎర్రని చారల అమ్మ కళ్ళనీ-

మరివాళ, నేను తరిగి వస్తూ ఉంటే
ఎదురుపడింది నీ ముఖం. దానికి
మోదుకుని, గుచ్చుకునీ, పూర్తిగా చీలిపోయిందీ, రాలిపోయిందీ, ఇక నేనే ఇప్పుడు-

మరి ఈనాడు, నా తల్లీ లేదు. నువ్వూ లేవు. తుడిచే ఆ చల్లని చేతులూ లేవు-
చెప్పు నువ్వే: How will I survive
This night?