నువ్వు వెళ్ళని చోటు

ఒకరోజు పావురం చనిపోతుంది. గాయపడిన తన రెక్కలను నిమిరి, నీ కనుల ఛాయలో కడు జాగ్రత్తగా, తల్లి బాహువులంత ఇష్టంతో దాచుకున్న, నువ్వు పెంచుకుందామని అనుకున్న ఆ పావురం ఒకరోజు ఆకస్మికంగా చచ్చిపోతుంది. నల్లటి చందమామ వలే, నక్షత్రాలు మెరిసే రెక్కలతో, తామర తూడు వంటి పాదాలతో, రాత్రి భోజనాల వేళకు నీ వద్దకు గునగునా నడుచుకు వచ్చే పావురం చచ్చిపోతుంది. ఎలా?

ఒక రోజు ఎగురుదామని ప్రయత్నించి, సఫలం కాలేక, ఎవరూ లేనప్పుడు, తొట్రువడి, నీటి తొట్టిలో పడి, లేవ లేక, గాయపడిన రెక్కలతో ఎగరలేక, అరవలేక, నిన్ను పిలవలేక, తనను అంది పుచ్చుకుని మృదువుగా బయటకు లాగే అరచేతులేవీ లేక, చచ్చిపోతుంది. ఇక చాలా రోజుల తరువాత 

ఒకరోజు నువ్వు, నీటి పొరల మధ్య లోకాలని చూద్దామని, ఈత రాక, ఆ నీటి  మధ్యకు జారినప్పుడు నీ శరీరం ఊపిరికై, నీళ్ళను దాటిన లొకాలకై విలవిలలాడుతుంది. ఇక అప్పుడు నీలో ఒక నిశ్శబ్ధం. అన్ని రోజులూ నీటిలో మరణం ఎలా ఉంటుందని లేదా నీటిలో పావురం మరణం ఎలా ఉంటుందని ఒక పసితనపు కుతూహలం. ఇక 

అప్పుడు నీకు ఆకస్మికంగా అర్థమౌతుంది. మరణం నిశ్శబ్ధం. బ్రతకాలని కోరిక ఉండి, ఎప్పుడైతే నువ్వు బ్రతకలేవో అది మరణం. ఆశ లేదు. నిరాశా లేదు. స్తబ్ధత. సహాయ, నిస్సహాయ మధ్య సీమలో, నింగిలో ఒంటరిగా సంచరించే డేగలాంటి నిశ్శబ్ధమది. నువ్వు లోపలి రాగలవా? నీ కనురెప్పలను ఎత్తి 

అనంతాకాశంలో గిరికీలు కొడుతున్న డేగను గమనించగలావా? అది నేను. నది అంచున నిల్చి, నీటిలోని ప్రతిబింబాన్ని గమనిస్తావా లేక నీటిలో వేళ్ళ తాకిడికి ప్రకంపనలుగా విస్తరించే ప్రతిబింబాన్ని ఇష్టపడతావా? నిశ్చలంగా ఉండాలని చెప్పకు. ఎదురుగా పూల పొదలా, పదిలంగా వికసించిన ఇంద్రధనుస్సులా కూర్చుని అలలు మెలికలుగా, సర్పాల నృత్యంలా ఎందుకు ఉన్నదని ప్రశ్నించకు. నది కావొచ్చు 

సముద్రం కావొచ్చు, జీవ చలనంతో ఉట్టి పడేదేధైనా కావొచ్చు. నిశ్శబ్ధంగా ఉండాలని ఎందుకు కోరుకుంటావు? ధూళిలా, గాలిలా, పరిసరాలలో అధ్రుస్యంగా కదులాడేదే జీవితం. సూర్య కిరణాలతో యుద్ధం చేసే ఆకుల నీడలు జీవితం. కదలిక- నువ్వు ఊహించలేనంత కదలిక. చలనం. దేహం లోపల కదలిక - ఒక మహా యుద్ధం. ప్రతి రోజూ 

ఈ శరీరపు నెత్తురు తొట్టిలో పడి  వేల పావురాలు మరణిస్తాయి. సన్నటి మర్రి ఊడల లాంటి నరాలకు ఉరి వేసుకుని నిర్జీవమవుతాయి. అంతా ఉన్మాద పూరితమైన రణరంగం. ఎక్కడ తాకినా తడిగా తగిలే గాయాలు. ఇక నిశ్శబ్ధంగా ఎలా ఉండగలను? 'సహజం'గా ఎలా ఉండగలను? రా మరి కొద్దిగా దగ్గరగా. తాకు నన్ను అంటీ అంటనట్టుగా. ఇక 

ఇక్కడ మాయమయ్యి మరో ప్రపంచంలో ప్రత్యక్షమవుతావు: ఎక్కడంటే, ఎక్కడైతే విశాలమైన నీలాకాశంలో స్వేచ్చగా విహరించే పక్షిని తాకగాలవో, ఎక్కడైతే కనులలోని నీటిని వేళ్ళ కొనలతో తుడిచి వేయగలవో, ఎక్కడైతే నీటి ఆగాధాలలో తప్పిపోయిన ఒక పూవునీ ఒక పావురాన్ని బ్రతికించుకోగలవో - అక్కడ. మరి 

వస్తావా ఇక్కడికి, నువ్వు ఎప్పుడూ వెళ్ళని అక్కడికి?
--------------------------------------------------
14/02/1997. సాయంత్రం 15:00 - 16:00-