నీ హృదయం

ఎక్కడెక్కడో తిరిగావు ఇన్నాళ్ళు
నీ హృదయం తప్పిపోయిందనీ, ఎవరైనా దొరికితే తెచ్చిస్తారని, ఎప్పటికైనా
సాంత్వన లభిస్తుందనీ, విరామంగా కూర్చుందామనీ ~

ఈ లోపల
పెద్దవాళ్ళయిపోతారు నీ పిల్లలు. తలుపులు తీసుకుని ఎటో
వెళ్ళే పోతారు: కొన్నిసార్లు నీకు అసలేమీ చెప్పకుండా, కనీసం
నువ్వు ఉన్నావనే స్పృహ కూడా లేకుండా ~

ఒక పగలు గడుస్తుంది
ఒక సాయంత్రంమూ దాటిపోతుంది. పల్చటి చీకట్లలో, వేసవి గాలికి
రెపరెపలాడుతుంది ఖాళీ గూడు: ఎప్పుడో - ఆకస్మికంగా ఎవరో మరి
నిన్ను పిలిచినట్టయితే

గుండె కొట్టుకోవడం
ఆగిపోయినట్టయ్యి తల తిప్పి చూస్తావు కానీ అక్కడంతా నిశ్శబ్ధం
గుక్కెడు మంచినీళ్ళు లేని మనుషుల సముద్రం. నల్లటి నీడలే అప్పుడు నీలో:
కదులుతో, మెదులుతో, ఏడుస్తో ~

ఎక్కడెక్కడో తిరిగావు కానీ ఇన్నాళ్ళూ
ఇదిగో ఇప్పుడు చెబుతున్నాను విను:

సృజనా
నీ హృదయమే
నిను వెంటాడే ఒక క్రూరమృగం. అద్దం లేని ఒక అద్దం. బ్రాంతీ
ఎప్పటికీ కనుగొనలేని ఒక ఇల్లూ, ఇంకా

ఇప్పటికీ నిను బ్రతికించి ఉంచే
ఒక అద్భుతమైన అబద్ధం!